System Sygnalizacji Pożaru SSP należy do grupy czynnych zabezpieczeń przeciwpożarowych . Zadaniem tego typu systemów przeciwpożarowych jest: szybka detekcja pożaru, powiadomienie o powstaniu pożaru oraz wykonanie funkcji sterujących. Wysterowanie współpracujących urządzeń przeciwpożarowych ma na celu zapobiec rozprzestrzenianiu się ognia oraz zapewnić warunki bezpiecznej ewakuacji. System SAP pełni również funkcje monitorujące oraz informacyjne. Poprawnie zaprojektowany oraz technicznie sprawny system SAP, pozwala zminimalizować: czas detekcji, czas zaalarmowania i czas przemieszczania. Realizacja tych trzech składowych, pozwala zrealizować bezpieczną ewakuację w wymaganym czasie, czyli przed osiągnięciem przez pożar (zagrożenie) warunków krytycznych.
System Sygnalizacji Pożarowej – wymagania prawne
Zgodnie z prawem i wymaganiami technicznymi, system alarmu pożarowego musi spełniać wiele restrykcyjnych warunków, które nie obejmują innych systemów teletechnicznych na stałe zintegrowanych z budynkiem. Urządzenia stosowane w ochronie przeciwpożarowej muszą posiadać odpowiednie certyfikaty i aprobaty techniczne. Dodatkowo projektanci, instalatorzy oraz konserwatorzy tego typu instalacji, muszą posiadać wyspecjalizowaną wiedzę, potwierdzoną certyfikatami, zaświadczeniami o ukończeniu kursów i szkoleń oraz autoryzację producenta. Wszystkie te wymagania pozwalają zrealizować system SAP ppoż. przez profesjonalistów na niezawodnym sprzęcie. Należy pamiętać, że urządzenia tworzące system alarmu pożarowego muszą poprawnie pracować w warunkach pożaru, zawodność jednego elementu może przyczynić się do wielkiej tragedii, dlatego wymagania stawiane zarówno specjalistom, jak i sprzętowi są uzasadnione.
System sygnalizacji pożaru nie jest wymagany dla wszystkich budynków i obiektów budowlanych. Szczegółowy wykaz obiektów, w których obligatoryjne jest stosowanie wyżej wymienionego systemu zawiera Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. 2010 nr 109 poz. 719).
Gdzie wymagane są systemy sygnalizacji pożaru
Obowiązek stosowania systemu sygnalizacji pożarowej, obejmującego urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze, a także urządzenia odbiorcze alarmów pożarowych i urządzenia odbiorcze sygnałów uszkodzeniowych, jest wymagane w:
- budynkach handlowych lub wystawowych:
a. jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 5 000 m2,
b. wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 2 500 m2; - teatrach o liczbie miejsc powyżej 300;
- kinach o liczbie miejsc powyżej 600;
- budynkach o liczbie miejsc służących celom gastronomicznym powyżej 300;
- salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 1 500;
- szpitalach, z wyjątkiem psychiatrycznych, oraz w sanatoriach – o liczbie łóżek powyżej 200 w budynku;
- szpitalach psychiatrycznych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku;
- domach pomocy społecznej i ośrodkach rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku;
- zakładach pracy zatrudniających powyżej 100 osób niepełnosprawnych w budynku;
- budynkach użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych;
- budynkach zamieszkania zbiorowego, w których przewidywany okres pobytu tych samych osób przekracza trzy doby, o liczbie miejsc noclegowych powyżej 200;
- budynkach zamieszkania zbiorowego niewymienionych w pkt 11, o liczbie miejsc noclegowych powyżej 50;
- archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych;
- muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej;
- ośrodkach elektronicznego przetwarzania danych o zasięgu krajowym, wojewódzkim i w urzędach obsługujących organy administracji rządowej;
- centralach telefonicznych o pojemności powyżej 10 000 numerów i centralach telefonicznych tranzytowych o pojemności 5 000-10 000 numerów, o znaczeniu miejscowym lub regionalnym;
- garażach podziemnych, w których strefa pożarowa przekracza 1 500 m2 lub obejmujących więcej niż jedną kondygnację podziemną;
- stacjach metra i stacjach kolei podziemnych;
- dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powyżej 500 osób;
- bankach, w których strefa pożarowa zawierająca salę operacyjną ma powierzchnię przekraczającą 500 m2;
- bibliotekach, których zbiory w całości lub w części tworzą narodowy zasób biblioteczny.
Systemy pożarowe, a rozwiązania zamienne
Dodatkowo częstym przypadkiem stosowania systemów sygnalizacji pożaru jest zastosowanie tzw. rozwiązań zamiennych w obiektach budowlanych. Dotyczy to przypadków w których niemożliwe jest spełnienie wprost obowiązujących wymagań bezpieczeństwa pożarowego np. budynek istniejący podlegający rozbudowie, w którym szerokość ciągów komunikacyjnych ograniczonych ścianami nośnymi jest zbyt wąska w stosunku do wymagań. W takich przypadkach niespełnienie danych wymagań jest kompensowane zastosowaniem dodatkowych środków zabezpieczeń ppoż. m.in. bardzo często systemu sygnalizacji pożaru.
Czy Ubezpieczyciele mają duży wpływ na stosowanie systemów pożarowych w budynkach
Śmiało można stwierdzić, iż coraz większy nie usankcjonowany prawnie na decyzję o montażu instalacji sygnalizacji pożaru w budynkach nieuwzględnionych w Rozporządzeniu, mają firmy ubezpieczeniowe. Często warunki polis zmuszają inwestora do podwyższenia standardu bezpieczeństwa pożarowego budynku i wyposażeniu w rozwiązania ponadstandardowe, typu system sygnalizacji pożaru. Właściciele takich obiektów decydują się na jednorazowy wydatek i koszty serwisów okresowych, w zamian za lepsze warunki ubezpieczeniowe i realne podniesienie bezpieczeństwa osób i mienia w budynku.
System Sygnalizacji Pożaru- budowa
Centrala Sygnalizacji Pożaru CSP
Centrala Sygnalizacji Pożaru CSP pełni funkcję nadrzędną, jest głównym komputerem całego systemu. Centrala ppoż. odbiera i analizuje informację od urządzeń detekcyjnych oraz innych systemów zintegrowanych z budynkiem. Na podstawie otrzymanych danych centrala ppoż. wykonuje odpowiednie operacje (sygnalizacyjne oraz sterownicze), stosowne do zaprogramowanej konfiguracji.
Nowoczesne centrale przeciwpożarowe dają możliwość zastosowania wielu konfiguracji, w zależności od wybranego scenariusza. Centrala przeciwpożarowa Systemu sygnalizacji pożaru wyposażona jest w wyświetlacz i panel, które umożliwiają identyfikację i lokalizację alarmów (uszkodzeniowych, alarmowych) oraz ich obsługę. Dostępne na rynku centrale różnią się walorami funkcjonalnymi i przede wszystkim ceną. Istnieją bardzo proste centrale obsługujące do kilkudziesięciu elementów oraz modułowe w komunikacji sieciowej, które są w stanie kontrolować i sterować tysiącami elementów.
Należy pamiętać, że dostępne elementy typu: czujki przeciwpożarowe, moduły, w zależności od producenta mogą różnić się standardem systemu i muszą być dobierane indywidualnie do projektowanej centrali. Częstym błędem na etapie doboru centrali jest nieuwzględnienie możliwości rozszerzenia systemu, związanej na przykład z rozbudową lub zmianą przeznaczenia budynku.
Proces doboru centrali ppoż. wymaga: analizy potrzeb i możliwości finansowych inwestora, dokładnego zapoznania się z obiektem chronionym i ustalenia poziomu bezpieczeństwa. Szeroka gama producentów i produktów, pozwala na dobranie centrali idealnej do potrzeb. Dobierając CSP warto sugerować się dostępnością elementów oraz wsparciem technicznym systemu, nie tylko ceną.
Akumulatory i zasilacze pożarowe
Zasilanie Instalacji Sygnalizacji Pożaru odbywa się za pomocą zasilaczy wbudowanych w centrali i zewnętrznych certyfikowanych zasilaczy pożarowych. Oprócz zasilania zasadniczego musi być zapewnione zasilanie rezerwowe realizowane przez akumulatory. Zasilanie rezerwowe musi zapewniać nieprzerwaną pracę systemu przez 72h w stanie dozorowania i przynajmniej 30 minut w stanie alarmu.
Sygnalizator dźwiękowy (pot. Syrena)
Sygnalizator dźwiękowy to element systemu sygnalizacji pożaru, służący do ogłaszania alarmu pożarowego, za pomocą dźwięku. Występują również sygnalizatory optyczno-akustyczne, stosowane w pomieszczeniach, w których sygnały akustyczne mogą być niesłyszalne, np. wskutek noszenia ochronników słuchu lub nadmiernego hałasu. Obecnie bardzo dużą popularnością cieszą się sygnalizatory akustyczne z komunikatami głosowymi, zapisanymi w pamięci sygnalizatora. Udowodniono, że komunikat głosowy przewyższa skutecznością sygnalizację tonową. Poziom dźwięku zainstalowanego sygnalizatora powinien wynosić minimum 65dB lub przekraczać o 5dB szumy otoczenia trwające dłużej niż 30s, w zależności, która wartość jest większa. Jeżeli alarm ma za zadanie obudzić osoby śpiące, to poziom natężenia dźwięku na wysokości głów osób śpiących powinien wynosić 75dB.
Ręczny ostrzegacz pożarowy (ROP)
Ręczny ostrzegacz pożarowy to charakterystyczny przycisk z napisem „POŻAR” w czerwonej obudowie, służący do ręcznego powiadamiania o pożarze (zagrożeniu). Ręczne ostrzegacze pożarowe powinny być tak rozmieszczone, aby mogły być łatwo i szybko uruchomione przez każdą osobę, która zauważy pożar. Wciśnięcie ROP-a powoduje alarm II- stopnia, czyli w przypadku połączenia systemu ze Strażą Pożarną, natychmiast informuję jednostki ochrony przeciwpożarowej o pożarze w danej lokalizacji. Należy pamiętać, że systemy poszczególnych producentów pracują na własnych protokołach adresowania i komunikacji z jednostką sterującą, dlatego przyciski pożarowe różnych producentów nie są uniwersalne.
Moduły i elementy sterujące i monitorujące
Elementy te odpowiadają za realizację wysterowań oraz monitoring oraz integracje Centrali Alarmu Pożarowego z innymi instalacjami i systemami w budynku. Przykłady:
- Uruchomienie sygnalizatorów (dźwiękowych, optycznych, głosowych);
- Transmisja sygnału alarmu pożarowego do straży pożarnej, zarządcy obiektu lub ochrony;
- Przekazanie sygnału do systemu automatyki budynku, systemu zarządzania obiektem, systemu monitoringu wizyjnego CCTV;
- Uruchomienie sterowań systemu SSP do urządzeń wykonawczych;
- Uruchomienie urządzeń gaśniczych (zraszaczy, tryskaczy, stałych urządzeń gaśniczych gazowych);
- Otwarcie: klap dymowych, okien oddymiających;
- Zapewnienie kompensacji powietrza poprzez otwarcie /uruchomienie: bram, drzwi, okien, wentylatorów napowietrzających;
- Zamknięcie klap, bram odcinających;
- Otwarcie drzwi i bram ewakuacyjnych (wysterowanie systemu kontroli dostępu);
- Wyłącznie urządzeń: elektrycznych, wentylacyjnych, grzewczych, gazowych;
- Blokada wind i sprowadzenie na parter;
Automatyczny ostrzegacz pożarowy – (czujka)
Czujka dymu to urządzenie powiadamiające o pożarze w sposób automatyczny. Dobór odpowiednich czujek pożarowych, pozwala na zoptymalizowanie poziomu bezpieczeństwa przy uniknięciu fałszywych alarmów. Detektory pożarów dobieramy na podstawie wielu kryteriów jak np. rozkład pomieszczeń w budynku, rodzaj składowanych materiałów, temperatura, wentylacja, ogrzewanie, warunki panujące w budynku (kurz, pył, wilgoć, spaliny).
Czujki dymu
Punktowa optyczna czujka dymu
Działa na zasadnie rozpraszania wiązki światła na cząsteczkach aerozolu, dlatego mogą reagować na fałszywe bodźce (dym z urządzeń kuchennych, kurz, pył para wodna). Wykrywają pożary w pierwszej fazie, charakteryzujące się emisją dymu. Namierzają zagrożenie przy rozkładzie bezpłomieniowym, jeszcze przed pojawieniem się otwartego ognia. Punktowe optyczne czujki dymu posiadają systemy kompensacji zabrudzeń, pomagające uniknąć fałszywych alarmów i zmniejszyć częstotliwość czyszczenia detektorów. Niektóre modele posiadają również dodatkowe rozwiązania eliminujące fałszywe alarmy.
Liniowa optyczna czujka dymu
Działa na zasadzie pochłaniania promieniowania przez dym. Zbudowane są z nadajnika i odbiornika oraz lustra lub zespołu luster znajdującego się po przeciwległej stronie obszaru chronionego. Nadajnik emituję wiązkę, która po odbiciu od zwierciadła wraca do odbiornika. Gdy klarowność powietrza zostanie obniżona do zadeklarowanego progu, wiązka promieniowania podczerwonego zostanie przerwana. Sygnał ten wyzwala sygnał alarmu pożarowego. Zdecydowaną zaletą tego rodzaju czujek dymu jest duży zasięg dozorowania, dochodzący nawet do 100 metrów, co za Tym idzie efektywna powierzchnia chroniona do 1200 m2. Jedna liniowa czujka dymu skutecznie zastąpi nawet 20 czujek dymu punktowych, dodatkowo zaletą jest możliwość instalowania do wysokości 25m. Liniowe czujki dymu są bardzo dobrym rozwiązaniem w zabezpieczeniu obiektów zabytkowych, instalacja może być realizowana przy małej ingerencji w walory estetyczne. Przy montażu należy pamiętać o montowaniu czujki ppoź. na stabilnych ścianach, nie podlegającym drganiom i wibracjom.
Czujka jonizacyjna
Działa na zasadzie zmiany prądu jonizacji, wywołanej wniknięciem cząstek dymu do komory czujki. Elementem jonizacyjnym jest materiał promieniotwórczy. Badania pokazują, że jonizacyjne czujki dymu lepiej wykrywają produkty spalania płomieniowego, charakteryzujące się mniejszymi rozmiarami cząsteczek aerozolu. Ograniczeniami w stosowaniu tego typu detektorów są zmiany ciśnień, wilgotności i temperatury. Dodatkowym utrudnieniem są specjalistyczne uprawnienia oraz problemy ze składowaniem i utylizacją materiałów promieniotwórczych, wynikające z obowiązujących przepisów. Głownie z tego powodu, na rynku obserwuje się regres zastosowań jonizacyjnych czujek przeciwpożarowych.
Czujka płomienia
Wykrywa promieniowanie emitowane przez płomienie w zakresie ultrafioletu oraz podczerwieni. Czujki płomienia wykrywają pożary płomieniowe szybciej niż czujki ciepła lub dymu, jednak nie wykrywają pożarów bezpłomieniowych, nie mogą więc być traktowane jako detektory uniwersalne. Zaletą tej konstrukcji jest możliwość stosowania na zewnątrz obiektów i dowolność lokalizacji, nie tylko sufity.
Czujka ciepła (temperatury)
Działa na zasadzie wykrywania przez element termoczuły, przekroczenia temperatury zadziałania lub zbyt szybkiego przyrostu temperatury w czasie. Doskonale nadają się do pożarów emitujących duża ilość ciepła i małą ilość dymu. Czujki temperaturowe stosowane są w miejscach, w których występuje: dym, kurz, pył czy para wodna.
Czujka wielodetektorowa (multisensorowa)
Działa na zasadzie jednoczesnej analizy sygnałów z różnego rodzaju detektorów np. sensorów optycznych, temperaturowych i detektorów tlenku węgla. Zastosowanie kilku detektorów w jednej obudowie umożliwia podwyższenie poziom bezpieczeństwa obszaru chronionego, z jednoczesną eliminacją fałszywych alarmów. Producenci zapewniają kilka trybów współdziałania sensorów ppoż. w zależności od warunków panujących w obiekcie: tryb wyższej odporności na fałszywe alarmy lub podwyższonej czułości. Czujki przeciwpożarowe wielosensorowe są obecnie najbardziej rozwijającymi się czujkami ppoż. na rynku.
Czujka zasysająca
Jej działanie polega na analizowaniu zasysanego powietrza z obszaru chronionego, przez system perforowanych rur. Zassane powietrze przepływa przez sensory detekcyjne, które bardzo dokładnie analizują skład powietrza. Detekcja gazów pożarowych powoduje alarm pożarowy. Systemy zasysające charakteryzują się bardzo wysoką czułością. Czujki ppoż. zasysające są kosztownym rozwiązaniem, jednak zapewniają najwyższy stopień detekcji. Stosowane są w pomieszczeniach specjalnych np. serwerownie, chłodnie, szyby windowe.
System Sygnalizacji Pożaru – montaż konserwacja przegląd
Konserwacja systemu alarmu pożarowego jest niezbędnym elementem eksploatacji oraz zapewnia utrzymanie systemu sprawnego.
Jak często należy wykonywać przeglądy urządzeń przeciwpożarowych?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami Rozporządzenie MSWiA z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów – Dz.U. 109/2010 poz. 719 podaje jak często powinny być przeprowadzane przeglądy i konserwacje urządzeń
przeciwpożarowych.
Przepisy przeciwpożarowe obligują właścicieli, zarządców lub użytkowników budynków do dokonywania przeglądów.
§3.2 Urządzenia przeciwpożarowe oraz gaśnice przenośne i przewoźne, powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom
konserwacyjnym, zgodnie z zasadami i w sposób określony w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w dokumentacji techniczno- ruchowej oraz instrukcjach obsługi opracowanych przez ich producentów.
Konserwacja i przegląd urządzeń i sprzętu przeciwpożarowego musi być dokonywana przynajmniej raz w roku – lub częściej, jeżeli jest wymagane przez producenta urządzenia. Częstotliwość konserwacji jest zależna również od: wartości chronionego mienia, stawianego poziomu bezpieczeństwa oraz typu zastosowanego systemu i urządzeń detekcyjnych. W przypadku dużych systemów przeciwpożarowych, wykonuje się przeglądy w kilku etapach, tak aby przez cały rok sprawdzić wszystkie elementy systemu. Kontrole okresowe są istotne również ze względów użytkowych, pozwalają ograniczyć liczbę fałszywych alarmów, wydłużyć żywotność systemu oraz zagwarantować niezawodne zadziałanie urządzeń przeciwpożarowych.
Dodatkowe zalecenia do częstszych konserwacji SSP:
- Budynki niedawno dopuszczone do użytkowania
- Rozbudowane, wieloelementowe instalacje
- Wysokie zagęszczenie ludzi lub duże obciążenie ogniowe
- Modyfikacja lub rozbudowa systemu
- Trudne warunki panujące w obiekcie (wilgoć, zapylenie, kurz)
Czynności wykonywane podczas przeglądów i konserwacji
- Kontrola pamięci zdarzeń
- Sprawdzenie poprawności działania oraz stanu centrali
- Praktyczne testy centrali SSP w stanie pożaru, dozorowania, uszkodzenia
- Sprawdzenie poprawności zadziałania elementów detekcyjnych na liniach dozorowych, zadymienie czujek, uruchomienie ręcznych przycisków pożarowych
- Test poprawności zaadresowania elementów
- Weryfikacja współpracy instalacji przeciwpożarowej z innymi systemami w obiekcie
- Czyszczenie czujek, zmiana ustawień, inne drobne naprawy
- Sprawdzenie linii sygnalizacyjnych: zadziałanie sygnalizatorów (syren pożarowych)
- Monitoring zadziałania sterowań pożarowych oraz urządzenia transmisji alarmu
- Badanie akumulatorów, stanowiących rezerwowe źródło zasilania
- Sprawdzenie parametrów zasilania zasadniczego
Przeglądy należy zlecać profesjonalnym firmom serwisowym. Prawidłowe działanie systemu wymaga rzetelnego, praktycznego serwisu. Istnieją na rynku firmy oferujące nierealnie niskie ceny usług serwisowych, jednak jakość świadczonych usług pozostawia wiele do życzenia. Często w obiektach obsługiwanych przez osoby niekompetentne, system nie działa prawidłowo, zidentyfikowane usterki nie są usuwane i pojawiają się fałszywe alarmy.
Firma FIRETECH posiada wieloletnie doświadczenie z zakresu usług serwisowych urządzeń przeciwpożarowych. Dział serwisowy tworzą wysokiej klasy specjaliści, z wykształceniem pożarniczym, którzy weryfikują systemy zarówno od strony technicznej, jak i bezpieczeństwa pożarowego. Ilość obsługiwanych obiektów, potwierdza nasz profesjonalizm.
Zapraszamy do kierowania wszelkich zapytań serwisowych na adres mailowy:
Tel.: +48 22 486 33 68
Fax.: +48 22 486 32 68
e-mail: serwis@firetech.waw.pl
System Sygnalizacji Pożaru – etap projektowy
Projekt wykonawczy systemu sygnalizacji pożaru winien być uzgodniony z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych lub z funkcjonariuszem wydziału nadzoru prewencyjnego Państwowej Straży Pożarnej. Projektowanie systemu alarmu pożarowego wymaga specjalistycznej wiedzy technicznej oraz stosowania się do ściśle określonych norm.
- Rozporządzenie MSWiA z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. 109/2010 poz. 719)
§3.1 Urządzenia przeciwpożarowe w obiekcie powinny być wykonane zgodnie z projektem uzgodnionym przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, a warunkiem dopuszczenia do ich użytkowania jest przeprowadzenie odpowiednich dla danego urządzenia prób i badań, potwierdzających prawidłowość ich działania.
Główne zasady projektowania systemów sygnalizacji pożaru ustala norma PKN-CEN TS 54-14 lub wytycznych SITP WP-02:2010, które zostały pozytywnie zaopiniowane przez Komendę Główną Państwowej Straży Pożarnej i są zalecane do stosowania w projektowaniu instalacji wykrywania pożaru i alarmowania. Wytyczne SITP zawierają dodatkowo rozwiązania zaczerpnięte z niemieckich wytycznych VdS 2095:2005-02 oraz normy brytyjskiej BS 5839-1:2002.
Dobór urządzeń detekcyjnych
Najważniejszym elementem, decydującym o efektywności systemu alarmu pożarowego jest dobór czujek (rozmieszczenie w obszarze chronionym i rodzaj pożaru jaki wykrywa).
Aby wybrać odpowiednią czujkę należy przeanalizować wiele czynników, takich jak:
- Prawdopodobne źródło pożaru i jego rozwój w początkowej fazie
- Potencjalne źródła fałszywych alarmów
- Wpływ warunków środowiska i otoczenia na zdolności detekcyjne czujki
- Przeznaczenie budynku
- Ewentualne straty pożarowe, zagrożenie życia ludzkiego czy tylko straty materialne
- Wysokość chronionego pomieszczenia
- Wymagany maksymalny czas detekcji
Obszar budynku, który powinien być chroniony oraz rodzaj systemu przeciwpożarowego, wynikają z: przepisów, wymagań ubezpieczyciela lub efektem indywidualnych uzgodnień inwestora z projektantem.
Występujące zakresy ochrony
- Ochrona całkowita: wszystkich części budynku- najczęściej praktykowana
- Ochrona strefowa: jedna lub kilka wybranych stref pożarowych
- Ochrona dróg ewakuacyjnych: zabezpieczenie wyłącznie dróg ewakuacyjnych
- Ochrona miejscowa: podwyższenie miejscowo stopnia ochrony w stosunku do pozostałych pomieszczeń
- Ochrona wyposażenia: wybrane urządzenia lub maszyny
- Ochrona nieautomatyczna: wykorzystuje tylko ręczne ostrzegacze pożarowe
Obszary nie wymagające ochrony
- Pomieszczenia chronione przez stałe urządzenia gaśnicze
- Małe pomieszczenia sanitarne, jeżeli nie są w nich przetrzymywane materiały palne
- Pionowe kanały wentylacyjne lub szyby bez otworów rewizyjnych o przekroju do 2m2 ze szczególnymi warunkami
- Nie zadaszone rampy załadowcze
- Nie wentylowane chłodnie spożywcze o kubaturze do 20m3
- Przewody wentylacyjne, jeżeli wszystkie pomieszczenia przez które przechodzą przewody oraz centrala i kanał zbiorczy są nadzorowane czujkami
- Pustki budowlane, w tym przestrzenie między stropem właściwym a podwieszanym oraz podłogą podniesioną i podłogą właściwą, jeżeli spełniają wszystkie poniższe warunki:
- Wysokość do 0,8m
- Obszary podzielone niepalnymi przegrodami o wymiarach maksymalnych 10×10 m
- Wszystkie elementy ograniczające pomieszczenia są niepalne
- Nie znajdują się w nich kable 230V ani instalacji bezpieczeństwa (odstępstwo gdy kable pożarowe wytrzymują działanie ognia przynajmniej przez 90 min
- Gęstość obciążenia ogniowego do 25 MJ/m2
Rozmieszczenie ręcznych ostrzegaczy pożarowych ROP
Ręczne detektory alarmu pożarowego umieszcza się w miejscach łatwo dostępnych i dobrze widocznych:
- Na wysokości 120-160 cm
- Przy wyjściach na klatki schodowe i w przedsionkach
- Na drogach ewakuacyjnych
- Przy każdym wyjściu na otwartą przestrzeń
- Przy hydrantach wewnętrznych i gaśnicach
- W miejscach szczególnie niebezpiecznych pożarowo
- Przy centrali systemu sygnalizacji pożaru, jeżeli centrala ma podłączenie do monitoringu straży pożarnej
Rozmieszczenie sygnalizatorów alarmowych akustycznych
W nadzorowanym budynku powinny być zainstalowane przynajmniej dwa sygnalizatory akustyczne, nawet jeżeli zalecany poziom dźwięku mógłby zostać osiągnięty za pomocą jednego sygnalizatora. Aby poziom dźwięku był wystarczający, najdalsze miejsce od sygnalizatora nie powinno być oddzielone więcej niż jednymi drzwiami. Zaleca się stosowanie większej ilości sygnalizatorów o niższym poziomie dźwięku, niż kilka o bardzo wysokim. Kable i mocowania kabli powinny zapewniać ciągłość przesyłu przez 30 minut w warunkach pożaru.
Poziom dźwięku:
- min. 65 dB lub o 5dB więcej, w stosunku do poziomu hałasu, który może występować w pomieszczeniu przynajmniej przez 30 s.
- min. 75dB, jeżeli ma obudzić osoby śpiące
- poziom dźwięku nie może przekraczać 120dB w żadnym punkcie oddalonym przynajmniej 1m od sygnalizatora.
Należy pamiętać, że standardowo poziom dźwięku maleje o 6dB, z podwojeniem odległości od sygnalizatora.
Kable i przewody służące do zasilania urządzeń przeciwpożarowych
Do budowy linii dozorowych prowadzonej w strefach nadzorowanych należy użyć kabla uniepalnionego np. YnTKSY. Linie sygnalizacyjne i sterowań urządzeń przeciwpożarowych, oraz linie dozorowe w strefach bez nadzoru, muszą zapewniać dostawę energii i ciągłość komunikacji w czasie przewidywanej ewakuacji. Praktycznie stosowane są kable o klasie PH90 np. HTKSH. Szczegółowo parametr ten reguluje:
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. (Dz. U. Nr 75 z dnia 15 czerwca 2002 r z późniejszymi zmianami)- §187.
Częstym błędem jest projektowanie systemów wyłącznie na kablach uniepalnionych. Kable przeciwpożarowe należy stosować w szczególności wszędzie tam gdzie na pętlach umieszcza się moduły sterujące, na połączeniach modułów z urządzeniami oraz na pętlach, których końce przebiegają w bezpośrednim sąsiedztwie i mogą ulec przepaleniu.
Firma FIRETECH zajmuje się zarówno projektowaniem, jak i wykonawstwem systemów sygnalizacji pożaru. Realizacja systemu przez jedną firmę, od projektu do odbioru, pozwala zachować najwyższą jakość i zapewnić korzystne warunki finansowe. Nasi projektanci posiadają specjalistyczną wiedzę i doświadczenie, potwierdzone certyfikatami.